(I) Todo o tempo que hai, señora, desde que me separei de vós, outro tanto hai que nunca experimentei nada que me causase pracer nin pesar, e quérovos dicir como non experimentei nin pracer nin pesar: perdín a razón e non podo discernir o ben do mal nin o pracer do pesar.

(II) E abofé que eu, miña señora, desde que me afastei de vós, crede ben que non vin pracer nin pesar de ningunha cousa; e direivos o porqué disto: perdín a razón e non podo discernir o ben do mal nin o pracer do pesar, (III) porque, miña señora, xusto desde aquela vez que eu me afastei de vós, nunca sentín pesar no corazón desde entón, nin pracer, e direivos o motivo que fixo que así fose: perdín a razón e non podo discernir o ben do mal nin o pracer do pesar.