I. Edicións críticas: Nunes (1972 [1932]: 25-26 [= LPGP 105-106]); Arbor Aldea (2001: 152); Longo (2003: 86-87); Littera (2016: I, 68-69).
II. Outras edicións: Monaci (1875: 15-16); Braga (1878: 4); Michaëlis (2004 [1896-1905]: 510); Magne (1931: 84); Machado & Machado (1950: II, 218-219); Rios Milhám (2018b: III, 377).
1 vos] uus BV 2 Deus en] densen V 5 vos] uus BV 6 se mi ar] ssēhar B 7 Por] Per V; vos] uos BV 8 Deus en] des eu V; eu] en B 10 partir] p̃tir B : p̄tir V 11 vos] uo V 16 escolher] esto lhe[*] B 19 conven] conuiē V
1 vos] vus Arbor Aldea, Longo 5 vos] vus Arbor Aldea, Longo 8 vos] vus Longo 9 meu] mui Nunes, Arbor Aldea : m'eu Littera 11 vos] vus Longo; quero] qnero Nunes 13 põer] poer Longo 14 vos] vus Longo 17 vos] vus Longo
Esquema métrico: 3 x 10a 10b 10b 10a 10C 10C + 10c 10c (= Tav 160:11)
Encontros vocálicos: 6 mi‿ar; 12 mi‿ar; 18 mi‿ar
Ao longo do corpus rexístrase un limitado número de grafías o til de nasalidade representa unha nasal explosiva: se mi-a <se͂ha> B vs. <se mia> A (225.2), se mi ar <sse͂har> B vs. <ssemhar> V (377.6=r2), com’estes <cõ estes> V vs. <com estes> B (925.7), descomunal <descõunal> B vs. <descomunal> V (497.9), e meu <e͂ eu> B vs. <e meu> V (1176.16), Estava-m’en <Estauã en> B vs. <Estauam eu> V (1219.1), dona <doã> V vs. <dona> B (1237.34), com’eu <cõ eu> B vs. <com eu> V (1593.6 [= r2]), dona <dõ a> BV (1664.3). É máis frecuente o proceso inverso: o -n- como unha marca de nasalidade vocálica (<bona> bõa, por exemplo). Véxase nota a 25.5.
A frecuente frase formularia por non mentir permite a interpolación de diversos elementos (por vos non mentir, por vos eu non mentir etc.) e equivale a outras expresións de certeza, como per bõa fe, de pran etc.
A diferente segmentación proposta en Littera é tamén posíbel (des i ar ei-m’eu grand’afan e mal / de vós ...), aínda que o uso do posesivo co sintagma grand’afan (e mal) pode acharse ao longo do corpus (véxase, por exemplo, nen de meu mal nen de meu grand’afan, 854.18).