(I) A Faro irei un día, madre, se vos prouguer, rogar que veña o meu amigo, que me ama, e direille eu entón a coita do meu corazón.

(II) Moito desexo eu que viñese o meu amigo, que estas penas me deu, e que falase comigo, e direille eu entón a coita do meu corazón.

(III) Se el se quixese lembrar de como fiquei namorada e se viñese logo e eu, fermosa, o vise, fermosa, direille eu entón a coita do meu corazón.