(I) A Lobatón eu quero ir, ai Deus, e guíame Ti, para que eu a vise hoxe para o meu ben, a que ver quería, a máis bela de cantas Noso Señor Deus fixo: é Dona Joana, por quen eu morro por causa da súa beleza que Deus lle deu a esta (dona) louzá. Eu non a vin, mais ouvín falar dela moi ben: logo que alí for, verei a súa irmá.

(II) A Lobatón quero eu ir, porque, onde eu ando ou estou, sempre no meu corazón desexo moito ver a señora de mellor fama de cantas Deus nunca fixo: esta é Dona Joana, por quen eu morro por causa da súa beleza que Deus lle deu a esta (dona) louzá. Eu non a vin, mais ouvín falar dela moi ben: logo que alí for, verei a súa irmá.

(III) A Lobatón quero eu ir, porque non perdo a ansia do meu corazón, de tal maneira que me trae atormentado pola mellor das que coñezo, que se non a vir morte terei: esta é Dona Joana, por quen eu morro por causa da súa beleza que Deus lle deu a esta (dona) louzá. Eu non a vin, mais ouvín falar dela moi ben: logo que alí for, verei a súa irmá.