(I) A maior coita que Deus quixo facer, fermosa señora, dispúxoa para min aquel día en que me afastou de vós; mais Noso Señor non me dea lecer se a min me importa algo a moi gran coita agora que vos vexo, meu lume e meu ben.
(II) Da coita que tiven no corazón o día en que me fun de aquí, señora, marabíllome eu de non ter morto con gran coita; mais Deus non me perdoe se a min me importa algo a moi gran coita agora que vos vexo, meu lume e meu ben.
(III) Tiven por iso tal coita, que vos direi, o día en que me fun apartar de vós que, se pensei sobrevivir a ese día, Deus me leve a saúde e canto teño se a min me importa algo a moi gran coita agora que vos vexo, meu lume e meu ben.