(I) A miña señora, que eu sei amar moito, sempre fixen canto puiden para obter o seu amor e non o gañei; mais, segundo eu penso, non fun sensato nin obrei con sabedoría cando lle fun solicitar o seu amor, pois nunca vin unha muller máis sen amor.
(II) E desde que a vin sempre a amei moito e sempre lle pedín o seu amor, e non o acadei nin o acadarei; mais, se durante un cento de anos fose o seu servidor, eu nunca xa lle pedirei amor, pois nunca vin unha muller máis sen amor.