(I) A un corredor de mercadorías a quen vin vender uns panos que recoñecín, con pelizas de cor variada, díxenlle así: «Son da muller de don Fulano». E díxome el: «Vedes canto teñen el e a súa muller: precísano, precísano!».
(II) E dixen eu: «Ficará en roupa interior sen estes panos de peliza de varios tons; mais, xa que os traedes vós a vender, é por vontade deles?». E díxome el: «Sei eu por ela, certamente, canto vos dixer: precísano, precísano!».
(III) E dixen eu: «Custa crer que eles, por falta de diñeiro, manden vender tales panos por tan pouco como dan por eles». E díxome el: «Pola situación en que están, el e a súa muller precísano, precísano!».