(I) Fíxovos Deus, miña señora fermosa, o maior ben que El vos podería facer: fíxovos de carácter doce e ser máis fermosa que todas as outras mulleres, e fíxovos a mellor dona do mundo e de mellor xuízo. Vede, señora: se outra cousa dixer alguén, verdadeiramente non vos pode dicir outra cousa.
(II) Fíxovos Deus e concedeuvos o maior ben que puido, e fíxovos valer máis que as outras donas, e fíxovos vencer todas as mulleres e fíxovos a mellor dona do mundo e de mellor xuízo. Vede, señora: se outra cousa dixer alguén, verdadeiramente non vos pode dicir outra cousa.
(III) E porque Deus é o máis sabio do mundo, fíxome querervos tanto como vos eu quero, e a vós fíxovos nacer a máis fermosa, e fíxovos a mellor dona do mundo e de mellor xuízo. Vede, señora: se outra cousa dixer alguén, verdadeiramente non vos pode dicir outra cousa.
(1) E o que outra cousa dixer por falar mal de vós, señora, polo que dixer e por calquera cousa, Deus confunda a quen algunha vez llo crer.
(2) E quero eu desenganar a todos sobre esta cuestión: quen nisto non me dea a razón, señora, non sabe nada de recoñecer o ben.