(I) Agora eu teño que me afastar da miña señora, e de recibir ben me afastarei, cando non a vexa: mais, porque sufro este mal, ha de verse por iso nunha coita tan grande comigo que morrerá, e non se pode librar diso. 

(II) E, xa que dela me fai afastar, non lle quero eu soportar nada nin lle quero consentir canto mal ela me fai; e, por iso, un vasalo só que ten, por morte o ha de perder, certamente, por esta coita en que me ten. 

(III) Aínda que eu sei que a ela lle resulta indiferente perder este vasalo, pola súa morte ha saber máis del; e se eu lle puidese outra cousa facer por este mal que ela me fai, outra cousa lle faría, mais Deus non ten a ben darme o poder para iso. 

(IV) E xa que Deus non me dá o poder para me defender doutra forma, terei de facer isto xa, e ela ben pode entender que esta morte está xustificada, porque eu non podo vivir en paz mentres lle viva este home.