(I) Ai Deus, onde está o meu amigo que non me envía noticias? Pois acordara comigo que, agás que sufrise coita de morte, que viría o máis cedo que puidese.

(II) Cando el de min se separaba, chorando, fíxome tal promesa e dixo cando e o día que, agás que fose maltreito de morte, que viría o máis cedo que puidese.

(III) E xa pasou o prazo en que el me dixo e me xurou que viría, non sendo por unha gran coita de morte, que viría o máis cedo que puidese (1) e, (que) se eu outra cousa oíse, que nunca máis o amase.