(I) Ai, meu amigo, así vós vexades pracer de canto amades no mundo, levádeme convosco, amigo.
(II) Por non me deixardes –fermosa– vivir coitada como hoxe vivo, levádeme convosco, amigo.
(III) Por Deus, tende dó de min; mellor iredes comigo que só: levádeme convosco, amigo.