(I) Amigo, cando miña nai me levou, contra a miña vontade, de aquí, non tivestes novas de min, e considero que é moi sorprendente, por non saberdes cando vou nin saberdes cando veño.

(II) Aínda que vos proclamades meu (servidor), amigo, non soubestes nada cando me levaron de aquí, e sorpréndeme moito iso por non saberdes cando eu veño ou cando me vou de aquí. 

(III) Busqueivos co ollar cando tiven que me ir de aquí, aínda que non vos vin nin viñestes daquela, e moi queixosa estou de vós por non saberdes cando me quero ir ou se virei algunha vez.

(1) E non teño por amigo ao que non sabe cando vou nin sabe cando veño.