(I) Ben entendo eu que a miña señora dicía unha gran verdade no que me dixo, pois xa eu querería recibir isto dela e teríallo por unha proba de grande amor: que polo menos quixese falar comigo, e eu deixaría de lle demandar outra cousa.

(II) E ben entendo que fixen un mal negocio polo que lle fun dicir, porque desde entón non falou comigo, así Deus me perdoe, e oxalá me fixese hoxe tanto e non outra cousa: que polo menos quixese falar comigo, e eu deixaría de lle demandar outra cousa.

(III) E ben entendo que fixen unha loucura, e din verdade por unha cousa: «O que moito quere a pouco chega». Ese tal fun eu, que xa me conformaría con que polo menos quixese falar comigo, e eu deixaría de lle demandar outra cousa.