(I) Cabalgaba o outro día polo camiño francés, e unha rapariga pastora estaba cantando, con outras tres pastoras, e non vos pese; e direivos aínda o que a pastora lles dicía ás outras como advertencia: «Nunca unha muller confíe no seu amigo, pois o meu foise e non falou comigo!».

(II) «Pastora, non ten sentido o que dicides (dixo unha delas entón): se se foi desta vez, ha de vir noutra ocasión e diravos por que non falou convosco, ai ben feita!; e é cousa máis axeitada dicirdes como eu digo: “Deus, oxalá viñese agora o meu amigo, e tería un gran pracer comigo!”».