(I) Coa coita que teño por vós, miña señora, xa eu perdín coita por todo o resto, pois a calquera lle acontece así, sabede isto: que ninguén pode ter unha coita que non haxa de perder logo desde que lle chega outra maior. 

(II) E por isto, miña señora, desde aquel día en que vos vin doutra gran coita me liberei: así me coitou o voso amor que me fixo todo esquecer, tanto foi o moito que tiven que ver na vosa (coita) que me produce un efecto peor!