(I) Pensara eu en dicirlle á miña señora o moito que a amo, e sentín pavor de ficar con ela moito peor do que xa estaba, e non ousei falarlle de canta coita por ela sufrín nin do moito que a quixen, desde que a vin.
(II) E non pensei ter nada de medo e por iso me esforcei entón e fun ante ela, así Deus me perdoe, para llo dicir, mais non lle dixen nada de canta coita por ela sufrín nin do moito que a quixen, desde que a vin.
(III) Con moito ánimo fun para lle falar da moi gran coita que sufro por ela, e estiven diante dela e (alí) permanecín e cavilei e ollei para ela, mais non me atrevín a lle falar de canta coita por ela sufrín nin do moito que a quixen, desde que a vin, (1) e quero e quererei sempre desde agora.