(I) –Dicídeme, filla, miña filla bela: por que tardastes na fontela fría?    
–Teño amores. 

(II) –Dicídeme, filla, miña filla louzá: por que tardastes na fría fontela? 
–Teño amores.

(III) Tardei, miña nai, na fontela fría, os cervos do monte a auga avolvían: teño amores.

(IV) Tardei, miña nai, na fría fontela, os cervos do monte avolvían a auga: teño amores.

(V) –Mentir, miña filla, mentir polo voso amigo! Nunca vin cervo que avolvese o río. 
–Teño amores.

(VI) –Mentir, miña filla, mentir polo voso amado! Nunca vin cervo que avolvese o río (fondo). 
–Teño amores.