(I) Falareivos dun ricome e de como oín dicir que come: mandou cocer o vil home medio rabo de carneiro, tal como cabaleiro.
(II) E o outro medio colleu e mandouno peitear e atouno ao pescozo para que non lle botase mal de ollo quen o vise e o ollase.
(III) E despois que o atou alí, espreguizouse e bocexou; mandou ir chamar unha vella que o viñese tratar e esconxurar contra o mal de ollo.
(III) A vella, sobre o caso, dixo así: «Foi disto, e non doutra cousa: de que comestes moi mal». E deu en rirse del e en escarnecelo.
(1) Nun’Eanes dixo así: «Aquí cómpre unha fiinda».
(2) Don Afonso dixo tal: «Que o faga quen fixo o resto».