(I) Quero dicirvos, señora, a gran coita de amor en que vivo desde que vos vin, e o gran mal que eu sufro e sufrín; e dunha cousa estou ben certo: que moito máis me valera non ver(vos) eu a vós nin ningunha outra cousa cando vos fun ver.
(II) E a miña coita sei que non ten igual entre as outras coitas de amor que coñezo; e xa que os meus días así paso e pasei, con gran verdade vos podo xurar que moito máis me valera non ver(vos) eu a vós nin ningunha outra cousa cando vos fun ver.
(III) E é a coita que a morte me ten tan próxima que non me poderei librar, pois non coñezo un lugar a onde lle fuxir; e por isto ben podedes crer que moito máis me valera non ver(vos) eu a vós nin ningunha outra cousa cando vos fun ver, (1) pois, se non vise, podería vivir e sufrir menor coita da que sufro.