(I) Dominga Eanes tivo unha pelexa cun cabaleiro mouro e foi mal ferida; porén, foi ela tan ardorosa na loita que houbo de vencer ela despois, e certamente venceu un bo cabaleiro, aínda que el era tan áxil de brazos que ela ficou ferida.

(II) O golpe colleuna por unha malla da loriga que estaba desaxustada, e sinto mágoa por iso, porque nese lance —aínda que houbo outros moi bos, Deus me valla!— venceu ela, mais polo cabaleiro, polas súas armas e por ser arteiro como era, xa para sempre ficará marcada por esa ferida.

(III) E aquel mouro trouxo coa súa estaca (pene) dous compañeiros (testículos) en toda esta guerra; e ademais ten sona de que nunca erra cando dá un gran golpe coa súa lanza; e achouna coas costas para baixo e deulle un golpe tan grande desde enriba que xa a chaga nunca poderá cerrarse.

(IV) E din os médicos que están habituados a ese caso / que teñen experiencia en casos coma ese)) e que ese tipo de chaga xamais cerra, aínda que a quentasen con toda a la e todo o aceite que hai nesta terra; porque a chaga non vai cara abaixo, senón que vai en espiral coma un parafuso, e por iso xa hai moito que se converteu en fístula.