(I) En tan funesto día tomei señora a quen nunca ousei chamar «señora».

(II) Outra coita maior que esta eu nunca vin: morrer, e non lle ousar dicir «señora», (III) porque, certamente, morro amándoa, mais non ouso dicirlle nada diso, (IV) pois pensei en llo dicir ou en morrer, e, despois que a vin, non ousei dicirlle nada, (1) porque considero que morrer sería máis proveitoso para min!