(I) Fixo unha cantiga de amor agora o meu amigo por min que nunca a vin mellor feita, e, como é moi bo trobador, fixo uns adornos no son que me rompen o corazón.

(II) Moi ben se soubo significar para min alí, cando a (cantiga) fixo, en loarme moito a min e o meu valor, mais, na verdade, para me matar, fixo uns adornos no son que me rompen o corazón.

(III) Abofé, ben procedeu cando a (cantiga) fixo boa por min, e moito llo sei agradecer, mais vede de que me matou: fixo uns adornos no son que me rompen o corazón.