(I) –Filla, de boa vontade querería saber do voso amigo e mais de vós unha cousa: como vos vai ou como o levades. 
–Quérovolo eu, miña nai, dicir: quérolle eu ben e el quéreme ben a min, e ben vos digo que non hai máis nada aí.

(II) –Filla, non sei se hai máis niso, se non, mais véxovos sempre falar con el e véxovos chorar a ambos. 
–Non vos hai niso, madre, outro motivo: quérolle eu ben e el quéreme ben a min, e ben vos digo que non hai máis nada aí.

(III) –Se mo ocultardes, filla, pesarame, pois, se hai niso algo máis, sexa como for, daquela precisamos doutra resolución. 
–Eu xa vos dixen, madre, todo canto aí hai: quérolle eu ben e el quéreme ben a min, e ben vos digo que non hai máis nada aí.