(I) Foise un día o meu amigo de aquí triste e coitado e moito ao seu pesar porque me quixo gardar del miña nai; mais eu, fermosa, desde que non o vin, non vin despois pracer de cousa ningunha nin xamais o verei se el non vén. 

(II) Cando se el tivo que separar de min, chorou moito e penou o seu corazón; mais eu, fermosa, se vos digo a verdade, non vin despois pracer de cousa ningunha nin xamais o verei se el non vén.