(I) Fun eu, madre, a San Mamede onde pensei que viría o meu amigo, e alí non veu; por ser moi fermosa, que triste me fun de alí, e dixen como vos agora direi: «Pois aquí non vén, unha cousa sei: por culpa miña se perdeu (a relación), porque nunca lle fixen ben».

(II) Cando eu fun a San Mamede e non vin o meu amigo, con quen quixera falar pracerosamente na ribeira do mar, suspirei no meu corazón e dixen así: «Pois aquí non vén, unha cousa sei: por culpa miña se perdeu (a relación), porque nunca lle fixen ben».

(III) Despois de que recei na ermida e non vin o que me moito amaba, con gran pesar me asolagou unha gran tristura, e dixen eu logo esta razón: «Pois aquí non vén, unha cousa sei: por culpa miña se perdeu (a relación), porque nunca lle fixen ben».