(I) Fun hoxe, madre, ver o meu amigo, que mandou que moito me rogasen por iso, pois eu sei que me ama de verdade; mais vede, madre, despois de que me viu consigo, ficou el tan ledo que desde que nacín nunca tan ledo vin un home cunha muller.

(II) Cando eu cheguei, el estaba chorando e non descansaba o seu corazón pensando en min, se iría, se non; mais, cando me el viu onde estaba esperando por min, ficou el tan ledo que desde que nacín nunca tan ledo vin un home cunha muller. 

(III) E, xa que Deus quixo que eu fose a onde el me vise, dixo el, miña nai, como vos direi: «Vexo eu vir todo canto ben que teño no mundo»; e vede, madre, cando el dixo isto, ficou el tan ledo que desde que nacín nunca tan ledo vin un home cunha muller.