(I) Pésavos o feito de que vos ame e, por Deus, eu ben vexo que así é; mais direivos unha cousa, abofé, miña señora: se vos resulta grave que eu vos ame, tamén me é grave a min, mais non podo facer outra cousa.

(II) Pésavos moito, ben vexo eu que é así, que vos ame máis que a min nin a calquera outra cousa, e (ben vexo) que isto é a causa da miña morte e do meu gran mal; mais, por Deus, señora, que vin para o meu mal, se vos resulta grave que eu vos ame, tamén me é grave a min, mais non podo facer outra cousa.

(III) Tanto vos pesa que vos ame, así Deus me perdoe, que non podía máis, abofé, e eu sei que é así; mais, por Deus, coita do meu corazón, se vos resulta grave que eu vos ame, tamén me é grave a min, mais non podo facer outra cousa, (1) aínda que a min deve serme tanto máis grave (que a vós) como máis grave é morrer que vivir.