(I) Meu señor rei de Castela, véñomevos queixar: eu amei unha doncela por quen me ouvistes trobar; e aquel con quen ela casou, por canto eu ben dixen dela (nos meus cantares), quere agora matarme por iso.
(II) Quíxenlle dar fiador perante vós; el sentiu despeito de min e mandoume desafiar; non me atrevín a vivir alí e acudo a vós para que me amparedes, pois non teño quen me ampare.
(III) Señor, por Santa María, mandádenos chamar ante vós a ela e a min algún día, mandádenos expoñer as nosas razóns: se ela se queixar de algunha cousa que eu dixese, quererei entrar na súa prisión.
(1) Se a xustiza non me axuda perante un rei tan xusticeiro, irei ao de Portugal.