(I) Miña señora fermosa, direivos unha cousa: vós sodes a miña morte e o meu mal e o meu ben, e máis, por isto que eu xa sempre vos hei de dicir: a miña morte sodes, que me facedes morrer.

(II) Vós sodes a miña morte e o meu mal, miña señora, e canto eu no mundo teño de ben e de gozo, e máis, por isto que eu xa sempre vos hei de dicir: a miña morte sodes, que me facedes morrer.

(III) A miña morte e a miña coita sodes, non hai dúbida, e os vosos ollos fanme ben e mal, e máis, por isto que eu xa sempre vos hei de dicir: a miña morte sodes, que me facedes morrer.

(IV) Ben me fan, señora, só con me ollar, aínda que me vén unha gran coita por iso; tamén volo direi, e máis, por isto que eu xa sempre vos hei de dicir: a miña morte sodes, que me facedes morrer.