(I) Miña señora, por Noso Señor, por quen vos veño rogar, quérovos agora rogar, miña señora, por Noso Señor, que non vos pese que eu vos ame, pois ningunha outra cousa sei amar tanto, (II) señora, e non vos rogarei outra cousa, pois teño pavor de vos causar pesar, e, se vos non causa pesar, oídeme, e rogareivos que non vos pese que eu vos ame, pois ningunha outra cousa sei amar tanto.
(III) E eu non me atrevo a dicirvos máis diso, señora e luz destes meus ollos –ai, luz destes meus ollos!– e véñovos dicir que non vos pese que eu vos ame, pois ningunha outra cousa sei amar tanto.