(I) Moito tempo hai xa que a miña señora non ouviu nada que lle causase un fondo pesar, após me faceren marchar de onde ela está, pois desde entón ninguén lle dixo nada que non fose do seu agrado.

(II) Eu díxenlle o moito afán que o seu amor me fai sufrir, e pesoulle o que lle fun dicir; mais, desde que eu me vin de alá, con certeza ninguén lle dixo nada que non fose do seu agrado.

(III) Eu, que a amo máis que a min propio, fixen tal atrevemento cando lle falei deste meu mal; mais, despois que me vin de alá, ninguén lle dixo nada que non fose do seu agrado.