(I) Moitos din que perderán a coita de amor só con morrer, e, se é verdade, ben se poden conformar, mais eu non o podo crer: que un home perdera a coita de amor sen ter o ben da dona que lla fai padecer. 

(II) E os que creron isto, Deus!, é porque queren vivir máis, xa que non están satisfeitos de quen esperaban obter ben, e fan unha enorme loucura, ou certamente o amor non os ten nunha coita tal como a que me a min fai sufrir, (III) porque se eles tivesen tal coita de amor cal a que eu hoxe teño, ou sufrisen un mal tan grande como o que eu sufro pola miña señora, logo haberían de querer moito máis a súa morte que esperar vivir tan sen gusto (IV) como hoxe eu vivo, e non por outra cousa; e por isto sufro a maior coita do mundo e o maior mal, porque non teño a certeza disto que ouzo dicir; e isto me fai protexer da morte, e non doutro temor.