(I) Non quero aceptarlle a Deus a conta dos días que vivo sen a miña señora porque os vivo moi a desgusto; mais os días que El me fixer vivir onde a vexa e lle poida falar, eses lle quero eu aceptar na conta, pois non é vida vivir sen pracer.
(II) E se El me fixer algunha vez vivir con ela canto me prouguese, cónteme El, se quixer, eses días da miña vida que eu con ela viva, e non máis; mais non vos contarei (nada) dos días que pasei con pesar, porque non foi vida, senón que foi perdición, (III) pois non é vida vivir alguén así como hoxe eu vivo onde non está a miña señora, porque é igual á morte, abofé; e se Deus me contar canto vivín, non conte os días que non pasei ben, mais El, que ten poder sobre os días, concédame outros tantos por cantos perdín, (1) pois a El os días nunca lle minguarán e eu serei afortunado, e serán recobrados os días que perdín.