(I) Nunca Deus fixo unha coita cal a que eu padezo coa persoa do mundo que máis amei desde que a vin, e amo e amarei: o outro día cando a fun ver, leve o demo o pouco que lle falei de todo canto antes lle pensaba dicir.

(II) Mais, así que me fun de diante dela, do que antes pensaba me lembrei sen que me faltase ningunha cousa; mais cando quixen tornar para a ver e llo dicir, e ben me esforcei en facelo, non fun quen de llo contar.