(I) O grande amor que eu pensei recibir da miña señora cando ela me mostrou –oxalá non ma mostrase!– a súa fermosa figura, todo se me virou doutra forma, e a bela figura dela, que eu vin, foi para o meu mal, aínda que llo agradecín.

(II) Eu coidei, cando ela me salvou, que nunca máis me viría mal por esa causa e vexo agora que me viu para o meu mal, infelizmente, pois non foi por outra razón; e a bela figura dela, que eu vin, foi para o meu mal, aínda que llo agradecín.

(III) Todo aquel ben que me ela fixo daquela e do que eu despois moito me louvei, foi para o meu mal, porque para o meu ben non foi, xa que cruamente llo sufrín; e a bela figura dela, que eu vin, foi para o meu mal, aínda que llo agradecín.