(I) O meu amigo, que perdeu o sentido por min, ai madre, volveuse tolo, e, pois Deus quixo que aínda non morrese e a vós vos pesa que eu o ame, para que me queira mal xa, fareime parecer fea e tornareino á cordura.

(II) Por Deus vos rogo perdón, miña nai, para que mo deixedes ver unha vez, porque lle quero dicir unha cousa que o fará sandar, se me ve, e, se non, para que me queira mal xa, fareime parecer fea e tornareino á cordura.

(III) E el perdeu a cabeza por min, que lle dei esta coita, madre e señora, e sandaría, porque me ten un amor moi grande, se me vise alí; se non, desde agora, para que me queira mal xa, fareime parecer fea e tornareino á cordura.