(I) De aquí en diante non sei eu, miña señora, ningunha cousa pola que eu poida perder a coita nos días que viva, pois vós non desexades que vos eu diga cousa ningunha de canto mal que me vén pola vosa causa; e pésavos que eu vos ame, e non deixarei de o facer (II) mentres eu siga con vida, pois non podo facer outra cousa, porque, se outra cousa puidese facer, teríavos desamor así como vos amo tanto, de má vontade; e por iso me causa pesar, porque comecei a servirvos, a voso pesar. 

(III) E, xa que vos incomoda, certamente, que comezase a vos pretender, está disposto que non perderei, sen morrer, coita nin dor por vós, señora, pois non me vale en relación a vós o servizo nin calquera outra cousa que vos faga, pero sexa o que for sufrireino mentres eu puider (IV) vivir, mais non me deixarán os desexos que sinto por vós, que eu, señora, non poderei soportar; así me aflixirán por vós, que me queredes mal porque vos amo: pois tal é o meu destino, é necesario que morra, se vos agrada.