(I) Os meus ollos, que foron ver a miña señora a seu pesar, moi mal coidaron de si, que non poderían peor, pois agora están nun lugar en que non a poderán ver.
(II) Sei que non poderán durmir, porque viron a fermosura da que os fai chorar, e han de o lamentar, pois agora están nun lugar en que non a poderán ver.
(III) Semella que foi por mal deles canto pracer viron entón, pois non hai outra saída que a morte se Deus agora non os socorre, pois agora están nun lugar en que non a poderán ver.
(IV) Cando (os meus ollos) a viron, o meu corazón sentiu un gran pracer por iso; mais direivos unha cousa: non llo debía de agradecer, pois agora están nun lugar en que non a poderán ver.