(I) Aínda que vós me dicides, miña señora, que nunca por vós (pola vosa intervención) perderei a moi gran coita que eu sufro por vós en canto eu estiver vivo, outra cousa penso eu de vós e de Amor: que moi axiña me habedes de librar de canta coita me facedes sufrir.
(II) E, miña señora, direivos unha cousa, e vós teredes unha mellor opinión de min: canto maior coita eu tiver por vós, tanto máis empeño porei [...] que moi axiña me habedes de librar de canta coita me facedes sufrir.