(I) Por Deus, amiga, pésevos o gran mal que o meu desleal (amigo) anda falando, porque anda dicindo de min a moitos, e de vós outro tanto, que eu lle concedín o meu ben e que vós soubestes todo este mal, de que nin eu nin vós soubemos nada.

(II) Que iso vos pese é moi razoábel, porque vai dicindo unha gran maldade de min e de vós, así Deus me perdoe, cando se chufa de que eu lle fixen ben e que vós soubestes o motivo, de que nin eu nin vós soubemos nada.

(III) Que sintades pesar por iso é xusto, pois di de min algo moi mao, abofé, e de vós, amiga, cada vez que está a falar, porque di que eu lle fixen ben e que vós soubestes todo como é, de que nin eu nin vós soubemos nada.