(I) Canto tempo hai, señora, que me afastei de vós, tanto hai que non vin pracer doutra cousa; mais, pois Deus dispuxo que vos vise, agora xa verei gozo por canto pesar sentín desde que eu me afastei de vós (II) moi triste, e sempre triste andei como home que vive con gran pesar; mais, pois El me foi dispor que vos vise, xa verei gozo por canto pesar sentín desde que eu me afastei de vós.
(III) Canto vivín sen vós foi para o meu pesar e para o pesar destes ollos meus; mais, xa que Deus agora mo dispuxo, agora xa verei gozo por canto pesar sentín desde que eu me afastei de vós.