(I) Que ben me podía Deus facer ben se quixese, e no lle custa nada: contarme os días que non pasei ben e darme outros tantos pracenteiros para min xunto coa miña señora, pois, que Deus me perdoe, os días que un vive gozoso debe contar que vive, e outros non!
(II) E a miña vida non a debo chamar vida, mais morte a que eu pasei sen a miña señora, pois nunca andei ledo e non foi vida, mais foi gran pesar; por iso o saben cantos no mundo existen: os días que un home vive sen pesar debe contar que vive, e outros non!
(III) E os días que Deus me fixo vivir sen a miña señora paseinos eu tan mal que nunca sentín gozo por min nin por outra cousa, e esta vida foi tan sen gusto; e quen a xulgar quixer con razón, os días que un home vive gozoso debe contar que vive, e outros non.