(I) Pensei que o meu corazón non me podería forzar, pois xa me sacara da prisión, e que non iría tornar alí comigo; e forzoume agora un novo amor, e forzoume unha nova señora, e creo que me quere matar.  

(II) E xa que así me foi desamparar unha dama desde entón, penso que de modo ningún podería nunca máis amar a outra, mais forzáronme os meus ollos e a beleza dos dela, así como os seus méritos e un cantar (III) que lle sentín cando a vin co cabelo descuberto entoando unha melodía. Infelizmente non morrín nese momento, antes que ter que sufrir tal coita como a que padezo, nunca a vin maior que a que eu sufro, polo que estou con pavor da morte ou de llo mostrar.