(I) Que triste ando eu hoxe, e con moita razón: foise o meu amigo, e o meu corazón, donas, abofé, alá está onde el está.

(II) E con tan gran coita perderei o xuízo: foise o meu amigo, e o meu corazón, donas, abofé, alá está onde el está.

(III) Perderei o xuízo, donas, ou morrerei: foise o meu amigo, e todo o ben que teño, donas, abofé, alá está onde el está.

(IV) Que a duras penas quitou dos meus ollos os seus: foise o meu amigo, e o lume dos meus, donas, abofé, alá está onde el está.