(I) A Deus quero eu rogar de corazón, como home que está aflixido de amor, que El me deixe ver a miña señora moi cedo, e, se me El non quixer ouvir, logo eu lle quererei pedir outra cousa: que non me deixe máis no mundo vivir.

(II) E, se El me ha facer algún ben, hame ouvir isto que lle eu rogarei e hame mostrar canto ben eu teño no mundo; e, se mo El non quiser mostrar, logo eu outra cousa lle quererei rogar: que non me deixe máis no mundo vivir.

(III) E, se El me mostrar a miña señora, que eu amo máis que ao meu corazón, vede o que lle rogarei entón: que me dea o seu ben, que me é moi necesario, e rogareille que, de o non facer, que non me deixe máis no mundo vivir.

(IV) E rogareille, se me ha facer ben, que El me deixe vivir nun lugar onde a vexa e lle poida falar, por canta coita por ela me deu; se non, vede que lle rogarei eu: que non me deixe máis no mundo vivir.