(I) Eu quero agora animar o meu corazón e non morrer así, e quero ir agora, así Deus me perdoe, a onde está a miña señora; e, cando eu alí for, quererei librarme do medo moi grande que lle teño, e, mentres ela mire para outro lugar, mirareina eu logo entón, (II) porque, abofé, hai moito tempo que teño gran medo da miña moi fermosa señora; mais agora xa non terei medo, unha vez que estiver ante ela, antes quererei esforzarme ben e perder o medo, e mentres ela mire para outro lugar, mirareina eu logo entón.

(III) A máis fermosa de cantas viven hoxe no mundo, isto eu ben o sei, quero ir ver, e teño xa o modo de a ver sen medo e con siso: irei vela e falarei diso con outra, e, mentres ela mire para outro lugar, mirareina eu logo entón.