(I) Sempre vos eu máis amei que outra cousa por canto ben Deus en vós puxo, señora; alén diso, tamén recibo mal e desamor de vós, e por iso, miña señora, non sei se me praza porque vos amo, ou se tamén me pese iso por canto mal me vén.

(II) Por canto ben Deus puxo en vós, por vos eu non mentir, ámovos eu máis que outra cousa; alén diso, tamén recibo o meu grande afán e mal de vós, e por iso non sei discernir ben se me praza porque vos amo, ou se tamén me pese iso por canto mal me vén.

(III) Por canto ben Deus foi pór en vós ámovos eu máis que cantas cousas existen hoxe no mundo e non recibo de vós outra cousa que mal, e por iso non sei escoller se me praza porque vos amo, ou se tamén me pese iso por canto mal me vén.

(1) Porén, señora, pois escoller me convén, escollo eu de entre ambas o que me praza.