(I) Señora, non vos podo falar máis desta coita que teño, e, xa que vós así o queredes, quéroa eu sufrir toda, e Deus me axude, se quixer, pois eu xa non llo rogarei, pois vexo que non me vale de nada. 

(II) E moitas veces llo roguei e nunca me quixo auxiliar: xa que non podo facer outra cousa a respecto diso, faga de min a súa vontade, e Deus me axude, se quixer, pois eu xa non llo rogarei, pois vexo que non me vale de nada. 

(III) E aínda que eu vexo o meu mal e a miña morte, de que teño medo, amareivos moito máis que a min mesmo mentres estiver vivo, e Deus me axude, se quixer, pois eu xa non llo rogarei, pois vexo que non me vale de nada. 

(IV) E xa que contra vós non me axuda Deus nin a mesura nin o amor que vos eu teño desde que vos vin, amareivos sempre, señora, e Deus me axude, se quixer, pois eu xa non llo rogarei, pois vexo que non me vale de nada.