(I) Señora fermosa, tan gran coita teño por vós que non encontro consolo axeitado pensando en vós, miña moi fermosa señora.
(II) Por vós, que vin falar mellor que outras e máis fermosa, non encontro consolo pensando en vós, miña moi fermosa señora.
(III) Non me queredes crer a miña coita: habédesma de crer despois de que eu morra pensando en vós, miña moi fermosa señora.