(I) Díxome un cabaleiro, por inxuriarme, que me ía pór unha demanda xudicial moi seria, como home moi cruel. E díxenlle eu entón como vos direi: «Se ma poñedes, héivola pór eu tal que a sintades ben até o cu».
(II) E díxome el: «Teño xa preparada para vos pór unha demanda tal que vos custará máis do que vale este meu mulo». E díxenlle eu: «Pois non lle dou importancia, se ma poñedes, héivola pór eu tal que a sintades ben até o cu». 
(III) «Tal demanda vos hei de pór –díxome el– que vos custará tanto diñeiro que ides ficar nu». E díxenlle eu: «Corazón de xudeu, se ma poñedes, héivola pór eu tal que a sintades ben até o cu».

Esta cantiga de cima foi feita a un cabaleiro de quen se dicía que era puto.